Ciekawostki ze szlaku:
Góry izerskie 21.10.2023
Trasa zielona - 15 km
Krótka przyjemna trasa, z pięknymi widokami, za równo po polskiej jak i czeskiej stronie. większa jej cześć jest elementem wspólnym dla wszystkich tras.
Trasa żółta - 30 km
Nasza sztandarowa trasa, wiodąca zawsze po ciekawych, widokowych miejscach. 30 kilometrów to tak w sam raz żeby pozwiedzać i może nawet się zmęczyć…
Trasa czerwona - 45 km
Najdłuższa trasa w naszym trio.
Naszym zdaniem bardzo ciekawa, wiedzie przez praktycznie całość grzbietu Wysokiego gór Izerskich.
Ciekawostki, które napotkasz na szlaku
Ciekawostki, które napotkasz na szlaku, to nie tylko niesamowite miejsca, obiekty, a czasem nawet całe obszary, o których warto wspomnieć więcej niż jedno zdanie na karteczce na drzewie. To także okazja, aby dowiedzieć się więcej o historii, kulturze i przyrodzie Gór Izerskich.
Na niektórych karteczkach, które znajdziecie na szlaku, umieściliśmy kody QR, które po zeskanowaniu swoim telefonem przeniosą Cię do artykułów na naszym blogu, gdzie znajdziesz więcej informacji o tym, co właśnie widzisz przed sobą.
Schronisko PTTK na Stogu Izerskim
Jeśli szukasz miejsca, gdzie możesz odpoczywać w ciszy i spokoju, podziwiając piękne widoki na okoliczne góry, to schronisko PTTK na Stogu Izerskim jest idealnym wyborem.
To najwyżej położone schronisko w Górach Izerskich, zbudowane w 1924 roku na wysokości 1060 m n.p.m. przez RGV (RisenGebirgsVerein). Schronisko znajduje się na zachodnim krańcu Wysokiego Grzbietu, blisko granicy polsko-czeskiej, około 50 metrów poniżej szczytu Stogu Izerskiego . Jest to najbardziej wysunięte na zachód schronisko po polskiej stronie Sudetów.
Schronisko zostało wzniesione w stylu śląsko-łużyckim, z charakterystyczną konstrukcją murowano-drewnianą i dwuspadowym dachem. Wewnątrz znajdują się pokoje z 50 miejscami noclegowymi, zarówno dwu, trzy, jak i wieloosobowe, które obecnie są w trakcie remontu. Schronisko oferuje także domową kuchnię, serwującą tradycyjne dania regionalne i polskie, takie jak zupa gulaszowa czy bigosik.
Schronisko jest doskonałą bazą wypadową do pieszych, rowerowych i narciarskich wycieczek po Górach Izerskich. Przez schronisko przechodzi Główny Szlak Sudecki im. Mieczysława Orłowicza, który prowadzi od Prudnika do Świeradowa-Zdroju. W pobliżu schroniska znajduje się także górna stacja kolei gondolowej na Stóg Izerski oraz dawne polsko-czeskie przejście graniczne Stóg Izerski-Smrk na szlaku turystycznym. Po czeskiej stronie można podziwiać nową wieżę widokową na Smreku, skąd rozpościera się panorama na całe Góry Izerskie.
Hala Izerska
Podróż do krainy zimna i gwiazd
Jeśli chcesz poczuć się jak w prawdziwych górach, z dala od zgiełku i hałasu, to Hala Izerska jest idealnym miejscem dla ciebie. To rozległa łąka górska, położona na wysokości 840-880 m n.p.m. w dolinie Izery w Górach Izerskich w Sudetach. Hala Izerska jest nie tylko pięknym krajobrazem, ale także cennym obszarem przyrodniczym i historycznym.
Jest uznawana za jeden z polskich biegunów zimna, ponieważ panują tu warunki klimatyczne zbliżone do położonego o 600 m wyżej subalpejskiego piętra Karkonoszy. Zimą temperatura spada tu nawet do -36 stopni Celsjusza, a śnieg zalega do maja. Latem zdarzają się tu nocne przymrozki, a średnia temperatura wynosi około 15 stopni Celsjusza. To efekt inwersji temperatury, kiedy chłodne powietrze schodzi z okolicznych wzniesień do kotliny. Dzięki temu można tu obserwować niezwykłe zjawiska astronomiczne, takie jak gwiazdy, planety, meteory czy zorze polarne, lub spadające gwiazdy (szczególnie polecamy je podziwiać w czasie naszego trekkingu). Na Hali Izerskiej znajduje się także pierwszy w Polsce obszar ochrony ciemnego nieba – Izerski Park Ciemnego Nieba.
Hala Izerska jest również bogata w różnorodną roślinność i zwierzęta. Na łące rosną charakterystyczne dla torfowisk gatunki roślin, takie jak bażyna czarna, turzyca skąpokwiatowa, wełnianka pochwowata czy rosiczka okrągłolistna. Jest tu także najniższe stanowisko kosodrzewiny w Sudetach. Na terenie hali znajduje się rezerwat przyrody Torfowiska Doliny Izery, który chroni unikatowe siedliska bagiennych ptaków, takich jak bekas kszyk, błotniak stawowy czy żuraw. Hala Izerska jest częścią obszaru Ramsar o tej samej nazwie, który ma na celu ochronę mokradeł o znaczeniu międzynarodowym.
Jest to także miejsce o ciekawej historii. Do 1945 roku istniała tu polsko-niemiecka wieś Gross Iser, która liczyła ponad 1000 mieszkańców i była znana z produkcji szkła i ceramiki. Po II wojnie światowej wieś została wysiedlona i zniszczona przez wojsko radzieckie. Jedynym ocalałym budynkiem jest schronisko górskie Chatka Górzystów, które powstało w 1936 roku jako dom myśliwski Paula Hirta – niemieckiego przemysłowca i filantropa. Schronisko oferuje noclegi dla około 40 osób oraz domową kuchnię regionalną, najbardziej znane jest z naleśników z jagodami. W pobliżu schroniska znajduje się grób Paula Hirta oraz pomnik upamiętniający ofiary wysiedlenia Gross Iser.
Hala Izerska jest doskonałą bazą wypadową do pieszych, rowerowych i narciarskich wycieczek po Górach Izerskich. Przez halę przechodzi Główny Szlak Sudecki im. Mieczysława Orłowicza.
Rezerwat przyrody: Torfowiska Doliny Izery
Jeśli chcesz zobaczyć jedno z największych i najcenniejszych kompleksów torfowisk górskich w Polsce, to torfowiska doliny Izery są miejscem, które musisz odwiedzić. To unikatowy obszar chroniony, położony w południowo-zachodniej części Gór Izerskich, w Sudetach Zachodnich, na terenie gminy Mirsk oraz częściowo na terenie gminy miejskiej Szklarska Poręba.
Torfowiska Doliny Izery są wpisane na listę obszarów Ramsar – konwencji o ochronie mokradeł o znaczeniu międzynarodowym. Obejmują one torfowiska wysokie i przejściowe, które nie mają odpowiednika w innych częściach Polski. Torfowiska zajmują centralne, szczytowe partie Gór Izerskich, ciągnąc się wzdłuż potoku Izera na długości około 3 km. Powierzchnia torfowisk wynosi około 530 ha.
Torfowiska są siedliskiem dla wielu gatunków roślin i zwierząt, zwłaszcza bagiennych ptaków. Na terenie torfowisk znajduje się rezerwat przyrody: Torfowiska Doliny Izery, który chroni unikatowe zbiorowiska roślinne, takie jak bażyna czarna, rosiczka okrągłolistna, wełnianka pochwowata czy żurawina błotna. Niektóre z tych roślin są chronione prawnie lub zagrożone wyginięciem. W rezerwacie można podziwiać także rzadkie gatunki ptaków, takie jak bocian czarny, żuraw, błotniak stawowy czy bekas kszyk.
W pobliżu torfowisk znajduje się także schronisko turystyczne Chatka Górzystów, które jest jedynym ocalałym budynkiem z dawnej wsi Gross Iser. W schronisku można skorzystać z noclegu i domowej kuchni.
Torfowiska Doliny Izery to miejsce, które warto odwiedzić, jeśli chcesz zobaczyć niezwykłą przyrodę, poznać ciekawą historię i poczuć prawdziwy klimat tych gór.
Izerski Park Ciemnego Nieba
Jeśli chcesz zobaczyć niezwykłe zjawiska astronomiczne, takie jak gwiazdy, planety, meteory czy zorze polarne, to Izerski Park Ciemnego Nieba jest idealnym miejscem dla ciebie. To pierwszy w Polsce i pierwszy na świecie transgraniczny obszar ochrony ciemnego nieba, utworzony w 2009 roku w Górach Izerskich. Park ma na celu zachowanie naturalnego nocnego oświetlenia i zapobieganie zanieczyszczeniu świetlnemu, które uniemożliwia obserwację nieba w wielu miejscach.
Park zajmuje powierzchnię około 74 km kwadratowych i obejmuje dolinę Izery i dolinę Jizerki, zarówno po polskiej, jak i czeskiej stronie granicy. Park jest wynikiem współpracy Instytutu Astronomicznego Uniwersytetu Wrocławskiego oraz Instytutu Astronomicznego Akademii Nauk Republiki Czeskiej. Park jest częścią większego projektu astro-turystycznego o nazwie Astro Izery, który promuje edukację i kulturę astronomiczną w regionie.
Na izerskim niebie można podziwiać około 1800 gwiazd, a Droga Mleczna widoczna jest aż po horyzont. Zdarzają się tu także spektakularne pokazy zorzy polarnej, która jest widoczna kilka razy w roku.
W tym roku mieliśmy przyjemność skorzystać z uroków Izerskiego Parku Ciemnego Nieba w trakcie Perseid.
12 sierpnia przechodziliśmy tam nocą z naszym trekkingiem, oglądając piękne spadające gwiazdy. Coś nam się wydaję, że w przyszłym roku też pójdziemy…
Schronisko Orle
Jeśli szukasz miejsca, gdzie możesz odpoczywać w otoczeniu górskiej przyrody i historii, to schronisko Orle jest idealnym wyborem. To zabytkowe schronisko turystyczne położone w Górach Izerskich, na wysokości 885 m n.p.m. Schronisko mieści się w dwóch budynkach, które były dawniej częścią huty szkła Karlsthal-Orle, założonej w 1737 roku. Później w budynku administracyjnym huty funkcjonowała tu leśniczówka, a w latach 30. XX wieku Niemcy ustanowili tu posterunek Grenzschutzu– służb granicznych.
Schronisko Orle powstało w 1959 roku, kiedy to Towarzystwo Izerskie przejęło opuszczone budynki po hucie i zaadaptowało je na potrzeby turystyki. W skład schroniska wchodzi dawna leśniczówka, która pełni funkcję bufetu i sali konferencyjnej, oraz dwie przedwojenne strażnice graniczne, z których jedna służy jako budynek noclegowy. Schronisko oferuje noclegi dla około 40 osób w pokojach z łazienkami lub bez, a także pole namiotowe. Schronisko oferuje także domową kuchnię regionalną i polską, serwującą tradycyjne dania, podobnie do Chatki górzystów robią pyszne naleśniki. Na terenie schroniska można skorzystać z fińskiej sauny nad górskim potokiem, wypożyczyć sprzęt sportowy lub zorganizować imprezę plenerową z ogniskiem i muzyką.
Schronisko Orle jest doskonałą bazą wypadową do pieszych, rowerowych i narciarskich wycieczek po Górach Izerskich. W pobliżu schroniska znajduje się także jedna z bardziej urokliwych osad w górach izerskich – Jizerka.
Schronisko Orle to miejsce o bogatej historii i niepowtarzalnym klimacie. Tutaj można poczuć się jak w prawdziwych górach, oddając się relaksowi lub aktywnemu wypoczynkowi lub nocą poobserwować gwiazdy, gdyż położone ono jest na terenie Izerskiego Parku Ciemnego Nieba.
Kopalnia Kwarcu Stanisław
Jeśli chcesz zobaczyć, jak człowiek potrafi zmienić krajobraz górski, to kopalnia kwarcu Stanisław jest miejscem, które musisz odwiedzić. To najwyżej położona kopalnia odkrywkowa w Polsce, a także w środkowej Europie. Znajduje się na wysokości 1050 m n.p.m. w Górach Izerskich, w Sudetach Zachodnich, w Szklarskiej Porębie.
Kopalnia kwarcu Stanisław powstała w XIII wieku, kiedy to odkryto tu bogate złoże kwarcu, występującego w postaci żyły o długości około 10 km i grubości od 60 do 100 m. Kwarc odznaczał się bardzo wysoką zawartością krzemionki, co czyniło go cennym surowcem dla przemysłu szklarskiego, hutniczego i elektronicznego. Wydobywano tu mleczne i różowe kryształy kwarcu, a także ametysty i górskie kryształy. Kopalnia była eksploatowana metodą odkrywkową, co spowodowało powstanie ogromnego kamieniołomu, który zmienił wygląd góry Izerskie Garby.
Kopalnia kwarcu Stanisław była czynna do 2007 roku, kiedy to została zamknięta z powodu niskiej opłacalności i trudnych warunków klimatycznych. Obecnie kopalnia jest nieczynna, ale stanowi atrakcję turystyczną dla miłośników geologii i historii. Na terenie kopalni można znaleźć kryształy kwarcu, a także inne minerały, takie jak piryt, fluoryt, hematyt, wezuwian czy turmalin. Można tu także znaleźć ślady dawnego osadnictwa górniczego i hutniczego, takie jak fundamenty budynków czy piece do topienia szkła.
Kopalnia kwarcu Stanisław jest obowiązkowym punktem przy pieszych i rowerowych wycieczkach po Górach Izerskich. Przez kopalnię przechodzi czerwony szlak turystyczny z Przełęczy Izerskiej do Świeradowa-Zdroju.
Kopalnia to miejsce, które na prawdę warto odwiedzić, jeśli chcesz zobaczyć niezwykłą przyrodę, poznać ciekawą historię i poczuć „to coś” co w tym miejscu ewidentnie jest to po prostu musisz tu się pojawić.
GSS - Główny Szlak Sudecki
Jeśli chcesz zobaczyć najpiękniejsze i najciekawsze zakątki Sudetów, to GSS – główny szlak sudecki im. Mieczysława Orłowicza jest idealnym wyborem. To drugi najdłuższy szlak długodystansowy w polskich górach, (zaraz po GSB – głównym szlaku beskidzkim) liczący około 440 km i znakowany kolorem czerwonym. Szlak prowadzi przez 11 pasm górskich, od Prudnika w Górach Opawskich do Świeradowa-Zdroju w Górach Izerskich. Szlak powstał w 1947 roku z inicjatywy Mieczysława Orłowicza, działacza turystycznego i krajoznawcy.
Przejście GSS to nie tylko wyzwanie sportowe, ale także podróż po historii i kulturze Sudetów. Na szlaku można podziwiać zabytki architektury, takie jak zamki, pałace, kościoły czy uzdrowiska. Można też poznać ślady dawnego osadnictwa górniczego i hutniczego, takie jak kopalnie, huty czy skanseny. Nie brakuje tu także atrakcji przyrodniczych, takich jak rezerwaty, parki narodowe czy obszarów Natura 2000.
GSS jest przeznaczony dla zaawansowanych turystów i wymaga dobrej kondycji i wyposażenia. Przejście całego szlaku zajmuje około 18-20 dni, przy średnim tempie około 25 km dziennie. Na trasie jest sporo noclegów i schronisk PTTK, więc z zakwaterowaniem nie powinno być problemu. Szlak można pokonać o każdej porze roku, ale najlepsze warunki są w sezonie letnim. Oczywiście można go podzielić na mniejsze partie i wtedy nie wygląda już tak strasznie. Początkowy kawałek przechodzicie właśnie teraz
GSS to szlak legenda, które warto przejść, Czy to kawałkami czy na raz – jeśli chcesz zobaczyć niezwykłą przyrodę, poznać ciekawą historię i ludzi to już wiesz gdzie się kierować.
Osada Jizerka
Osada Jizerka to malownicza wieś we wschodniej części Gór Izerskich, położona na rozległej łące, na prawym brzegu rzeki Izery, tuż przy granicy polsko-czeskiej. Osada znajduje się na wysokości 862 m n.p.m. i jest jedną z najwyżej położonych wsi w Czechach. Obecnie osada jest ważnym węzłem turystycznym i ośrodkiem rekreacyjnym, oferującym wiele atrakcji przyrodniczych, historycznych i kulturowych.
Historia osady sięga XVI wieku, kiedy to została założona przez włoskich poszukiwaczy drogich kamieni, którzy odkryli tu bogate złoże szafirów i rubinów. Osada była początkowo nazywana Safírová Hora (Góra Szafirów) lub Rubinová Hora (Góra Rubinów). W 1591 roku osada została sprzedana do majątku frydlandzkiego i zmieniła nazwę na Klein Iser (Mała Izera). W XVIII wieku osada zaczęła się rozwijać dzięki produkcji szkła i ceramiki. W 1828 roku szklarz Franz Anton Riedel założył tu pierwszą hutę szkła, która produkowała szkło dmuchane i pręty szklane. Druga huta szkła powstała w 1866 roku i działała do 1911 roku. W XIX wieku osada liczyła około 40 domów i ponad 200 mieszkańców, głównie Niemców. Po II wojnie światowej osada została wysiedlona i przeszła pod administrację czechosłowacką. W latach 50. XX wieku osada została odbudowana i zasiedlona przez Czechów.
Obecnie osada zachowała swój oryginalny charakter i urok. Wszystkie domy są zbudowane z drewna i pomalowane na biało i czarno, co tworzy ciekawy kontrast z otoczeniem. Niektóre z domów mają bogatą historię i pełnią funkcje muzealne lub gastronomiczne. Na przykład Panský Dům przy którym będzie punkt kontrolny, to dawny dom właściciela huty szkła, który obecnie jest restauracją i pensjonatem. Pyramida to dawna szlifiernia szkła, która obecnie jest kawiarnią i sklepem z pamiątkami. W osadzie znajduje się także niewielkie muzeum Gór Izerskich, które prezentuje historię i kulturę tego regionu.
W pobliżu osady znajdują się także atrakcje przyrodnicze, takie jak torfowiska doliny Izery czy wieża widokowa na Smreku, skąd rozpościera się panorama na całe Góry Izerskie i Karkonosze.
